O ritmo de produción de residuos e produtos innecesarios, xunto ao consumo irrecuperábel de enerxía fósil provoca un impacto medioambiental e climático que chegará a ser dramático. Isto fai que o modelo consumista actual extendido a 7.000 millóns de persoas sexa unha especie de "suicidio colectivo" sen remisión.
A pesares de que o que se repite polos megáfonos dos fanáticos do sistema acaba convertíndose nunha especie de verdade incuestionábel, a certeza dunha deriva autodestructiva mobilizará ao mellor de nós mesmos para parala debacle.
Non sei moi ben si será antes, ou despois, si será máis tarde do debido, pero será, tentarase modifica-lo sistema, tentarase ir a unha economía máis sostible.
A realidade é que se pode facer, e cando algo é posible só hai que esperar que o amor comece a traballar para crear esa vía.
É un proceso lento pero sen pausa.
A veces somos como autómatas, imos andando en liña recta dicindo "eu son así", "nós somos así", pero cando vemos claramente que o barranco nos espera, non cabe outra que dicir, "eu son así, pero tamén podo ser doutra maneira máis razoable".
Cremos nas milagres, pero pouco, ninguen se tira polo barranco abaixo agardando que os anxos o rescaten.
Ningún comentario:
Publicar un comentario