A maceira vella, a maceira de setenta anos que prantou a señora Rogelia, a cal viviu nesta casa ata o final dos seus dias, froreceu deste xeito na primavera de 2021.
Merquei a casa fai catro anos e a pesares de que non dá mazás saborosas, de que estaba chea de hedras e parecia que ía morrer en calquera intre, decidín non cortala.
Hoxe mostranola súa beleza, regalanos un momento de pracer. E o pracer implica unha valoración intimamente favorable do que se vé.