Unha herdanza envelenada

Cambia-lo mundo é imposible, máis non influír nel é igual de imposible.

Si decides "pasar", deixarte ir, acomodarte, non discutilo que di o político de turno, ou os teus veciños, ou a túa propia familia, xa estas tomando parte, estás escollendo a continuidade do que hai sen máis, sen ningunha enruga.

A Física acaba de descubrir algo incríbel, o mundo físico existe grazas a unha enruga, a unha irregularidade, grazas a unha asimetría primordial.

O Universo sería absolutamente frío, distante, escuro, i estático, sen devenir, sen vida, sen auga corrente, nin facturas, se toda a materia-enerxía estivera perfectamente equidistante unha da outra na súa orixe.

A diversidade e a imperfección non só son importantes, senón que son a orixe do cosmos tal como o coñecemos, i eu diría máis, creo que é o osíxeno do espírito humano.

¿Por qué poño entón esta foto tan negativa neste artigo?, pois ben, a enerxía nuclear por fisión ten un problema moi importante, pertence ao mundo, os reactores fanse vellos, fai falla mantemento e un día acabarán morrendo.

Como lle digo sempre á miña parella, a puta entropía amólanos o sábado pola mañá, todo tende ao desorde, o puñeteiro pó ten que voltar ao chán unha semana trala outra. Pois isto tamén lle ocorre as marabillosas centrais nucleares, un día serán vellas, un día no futuro unha sociedade coma a nosa, onde se hai sorte estarán os nosos fillos terán que gastar millóns e millóns de euros en desmantelar e coidar de que non ocorra un accidente fatal. 

Veleiquí o título do artigo, ogallá que non lle deixemos aos nosos fillos un regalo envelenado, enerxía barata que un día nos pasará a súa cara factura, prolongala súa vida para facela rendíbel, agachar fallos, soterrar informes...negala realidade. 

As cousas novas son moi "bonitas", relocen, todo está brillante, cheo de cor...máis sería un gran erro pensar que o futuro nos vai deparar "recursos" inxentes que farán que a riqueza desborde por tódolos lados, haberá que apretarse os machos, como dín nalgún sitio, e esta tecnoloxía vai ser moi dificil de tratar sen inxentes cantidades de recursos. Ademáis eu creo que debaixo da alfombra comeza a non entrar máis lixo.

A foto de arriba é unha cidade abandonada preto da central de Chernóbil, o albúm de familia ampliase con Fukushima, os nosos veciños franceses están empeñados en entrar nesa familia tamén, e agora vaise crear unha corrente "popular" para darlle un pulo a colección peninsular. Non pasará moito tempo antes de que comecemos a ver "expertos" nos medios aconsellando esta opción.

Xapón ten unha morea de centrais xa vellas, que ten que desmantelar, e reciclar. Non vaiamos por aí, ou terémonos que facer expertos en superar "desgrazas evitábeis" como eles, e recibir premios por ser traballadores, resignados e ben mandados. Porque xa se sabe que aínda que soterrémolos informes negativos baixo dos mares, e metámola cabeza no buraco coma a avestruz, o perigo non desaparece.