Baixo palio

Hai a quen lle custa renegar do franquismo, cústalle recoñecelas vítimas da ditadura nacional-católica, os crimes cometidos contra a "humanidade" e refírome á humanidade como ese sentimento de amor polos outros seres humáns, amor de verdade, de ese amor que regala unha maneira de estar no mundo máis xusta e digna, profesores, intelectuais, obreiros con orgullo do seu traballo...xente que desexaba sacar a todo ser humán da situación de "escravitude de feito", porque cando non hai un equilibrio entre dereitos e deberes, cando non se respeita o que aporta unha persoa e só importa o interés inmediato do capitalista-inversor, acabamos sendo escravos, e dando o mellor de nós como lavadura para os porcos.

No canto de promocionar novos camiños, no canto de axudar a construir unha pata que falla no Estado Español, unha pata que substitúa ao "ladrillo", ven de destruir plans eólicos, quitar axudas ao coche eléctrico, quitar primas a enerxías renovábeis..., é dicir, no seu módelo de desenrolo a clave é converter ao traballador en "escravo de feito", implantar empresas de produción do "alleo" con man de obra barata, non crear nada propio, e fomentar o amor ao "fútbol-escaparate-do-euro", realimentalo ladrillo, sumarlle á fenda económica entre ricos e pobres, unha fenda educativa e sanitaria...

A Esquerda estatal casouse coa globalización económica agora quedou sen argumentos, e sen ferramentas. Cando non rexeita-lo abuso na casa do veciño (porque che vai ben para os teus intereses) acaba chegando o seu sistema á túa casa.

Moita xente leva dentro o xen do escravo, agacharanse sen noxo, polo futuro, por un futuro sen dignidade e sen xustiza.

A miseria, e a desigualdade é o mar que a Igrexa Católica ansía para nadar as súas anchas, coas súas cruces e os seus santos de madeira, as súas xoias e a súa mensaxe deturpada pola ansia de poder ¿Acabará indo "El señor de los Hilillos" baixo palio?.